Wat is er dan mooier als iemand die herinneringen in een bijzondere vorm weet te vatten? Wat verder gaat dan een foto op je mobieltje? Dat kan van alles zijn: een melktandje van je kind in een ketting, de as van je overleden hondje verwerkt in een schilderij… kunstenaars weten als geen ander vorm en herinneringen bij elkaar te brengen.
Daarom organiseert de Stichting Vrienden van de Witte Kerk een tentoonstelling in de Witte Kerk waarbij met name Noordwijkerhoutse kunstenaars laten zien wat er allemaal mogelijk is rond het thema ‘herinneren’. Aan deze dag doen mee: Marianne Hartemink, Gabriëlle Schilder, Leontine van der Klugt, Anneke Beunder en Els Görtemöller, Deana Lassooy, Lucinda van der Ploeg, Lisbeth Veillat en Klaar Wolff. En uiteraard zijn de Vrienden van de Witte Kerk ook aanwezig met een stand.
Op zaterdag 12 augustus zal er voor de kinderen een speciale speurtocht in de kerk worden georganiseerd rond het thema “Doornroosje”.
U bent van harte welkom om deze tentoonstelling te bezoeken, en wel op vrijdag 11 augustus van 11.00 – 16.00 uur en van 19.00 – 21.00 uur en op zaterdag 12 augustus van 10.30 – 16.00 uur. Toegang is gratis!
De deelnemers stellen zich voor:
Lucinda (Luus) van der Ploeg
“Als klein meisje hielp ik graag mee op de bloemenkwekerij van mijn vader. Ik liep graag door de bossen, struinde door de duinen en het strand was één van mijn favoriete plekken. Flora en fauna interesseerden mij enorm, en ik dacht na over de kleuren, geuren en geluiden die bij mij binnenkwamen. Liggend tussen de bloemen op de grond keek ik naar de wolken en zag daar allerlei vormen in. Zo klein als ik was observeerde ik alles om me heen. Gek genoeg was de keuze om een opleiding te volgen tot bloemist/arrangeur niet vanzelfsprekend, maar het bleek wel de juiste keuze te zijn. Hier heb ik mijn liefde voor de natuur leren combineren met mijn gevoel voor composities en combinaties, in vorm, kleur en texturen.
“Als klein meisje hielp ik graag mee op de bloemenkwekerij van mijn vader. Ik liep graag door de bossen, struinde door de duinen en het strand was één van mijn favoriete plekken. Flora en fauna interesseerden mij enorm, en ik dacht na over de kleuren, geuren en geluiden die bij mij binnenkwamen. Liggend tussen de bloemen op de grond keek ik naar de wolken en zag daar allerlei vormen in. Zo klein als ik was observeerde ik alles om me heen. Gek genoeg was de keuze om een opleiding te volgen tot bloemist/arrangeur niet vanzelfsprekend, maar het bleek wel de juiste keuze te zijn. Hier heb ik mijn liefde voor de natuur leren combineren met mijn gevoel voor composities en combinaties, in vorm, kleur en texturen.Men heeft vaak geen oog voor de schoonheid van de natuur en de schoonheid van bloemen en daarom is het mijn missie mensen te laten weten wat bloemen voor je kunnen doen. Immers: bloemen kunnen je raken, bloemen kunnen uitstralen wat de ander voor jou betekent of heeft betekend.
Als je een dierbare verliest, heb je veel verdriet. Er komt heel veel op je af, er moeten allerlei praktische zaken geregeld worden terwijl het allemaal zo zeer doet en het zo onwerkelijk voelt. Toch moet en wil je beslissingen nemen die kloppen, het afscheid moet mooi zijn. Bloemen kunnen troost bieden. Samen met de nabestaanden ga ik om de tafel zitten, bij iemand thuis of anders op een plek die goed voelt. En dan bespreken we met elkaar wat het bloemwerk, dat een eerbetoon is aan de dierbare die is overleden, mag verbeelden. En het mooie is: het kan, met bloemen kan het echt, en het wordt mooi…” www.luusbloemen.nl
Leontine van der Klugt
“Tijdens de opleiding ‘Bloemschikken en –binden’op de RMTS in Aalsmeer in de jaren ’80, werd mijn interesse voor alles wat met kunst te maken heeft gewekt. Want naast de praktijklessen was ‘Expressie’ toch wel mijn favoriete vak. Kunstgeschiedenis, kleurenleer, perspectieftekenen en kalligrafie… ik deed het met hart en ziel en nog meer plezier.
Jaren later, na veel omzwervingen, heb ik uiteindelijk in 2007 de stap
genomen en ben op schilderles gegaan. Eerst gewoon als ontspanning, maar
dat werd al gauw een passie. Wanneer ik maar kon stond ik met een kwast
of paletmes in de hand.
Tegenwoordig maak ik muurschilderingen en schilder ik op doek of papier, niet alleen met kleur maar ook met was en as. Dit laatste kan elk soort as zijn, dus ook – hoe vreemd dat misschien mag klinken – de asresten van een overledene. Zo creëer ik een mooie herinnering voor de nabestaanden.
Elke dag ben ik bezig met kunst. Wanneer ik, om welke reden dan ook, een dag niet in mijn atelier aan het werk ben, is mijn hoofd nog met iets creatiefs bezig. Meestal zelfs met meerdere dingen tegelijk. Ik volg nog steeds cursussen en workshops om m’n vakkennis te verbreden maar vooral met als doel mensen te verwonderen met mijn werk. Want wanneer je je werk met zoveel plezier doet dat een werkdag niet lang genoeg kan zijn, waarom zou je dan iets anders gaan doen?” www.lvdklugt.nl
Gabriëlle Schilder
“Als nabestaande koester je de kostbare herinneringen van degene die is overleden, maar daarnaast is een tastbaar aandenken heel waardevol. Een trouwring kan omgetoverd worden tot bijvoorbeeld een nieuwe ring, van een armband kan een hanger gemaakt worden of oorbellen. De originele accenten en inscripties blijven hierbij behouden. Daarnaast kan er ook as, een plukje haar of een vingerafdruk in verwerkt worden. Eigenlijk is er heel veel mogelijk!
Een sieraad met as; een vingerafdruk op een sieraad gelaserd; trouwringen die verwerkt worden tot een sieraad of waar een nieuwe ring van gemaakt wordt met eventueel eigen stenen; een nieuw sieraad gebaseerd op de wensen van de opdrachtgever, waar bijvoorbeeld de liefhebberij van de overledene in verwerkt wordt.”
Deana Lassooy
“Ik ben een geboren en getogen Noordwijkerhoutse. Ik heb een passie voor schilderen, en aan lesgeven beleef ik veel plezier. Ik heb mij door de jaren heen steeds meer technieken eigen gemaakt en vind het leuk om elke keer weer de uitdaging aan te gaan en een nieuwe techniek onder de knie te krijgen. En dat ik dan mijn kennis over kan dragen vind ik geweldig.
Ik werk voornamelijk met olieverf, afgewisseld met acryl. Mijn stijl zou je kunnen omschrijven als een fijnschilder met een grove touch. Ik ben gek op kleuren en dit is goed terug te zien in mijn werk.
Ik geniet ervan om met licht en kleur tot een mooi resultaat te komen.
Dat je begint met houtskool om het vervolgens met kleur tot leven te
laten komen is keer op keer een uitdaging.”
Anneke Beunder
“Creatief denken zit in mijn genen. Ik heb diverse creatieve opleidingen en workshops gevolgd waarbij ik met allerlei materialen in aanraking ben gekomen om dit denken vorm te kunnen geven. Zo ben ik opgeleid tot coupeuse, heb ik de kunstacademie in Haarlem doorlopen en veel cursussen en workshops gevolgd. Het mooie is dat deze kennis en dit creatieve denken mij in mijn werk als uitvaartonderneemster heel goed van pas komt.
Eén van de hobby’s die ik heb is boetseren, waarbij ik gebruik maak van klei en brons. Een aantal beelden die ik heb gemaakt zijn mij heel dierbaar, zoals het beeld van mijn moeder met haar hond; dit beeld vertelt alles over haar.
Ook heb ik een beeld gemaakt van mijn oom die geestelijk en lichamelijk
beperkt is. Toen we in Zuid-Afrika waren stonden we samen in zee, dit
was een moment om nooit te vergeten en dat heb ik in een beeld verwerkt.
Er zijn momenten in mijn leven die ik koester en vast wil leggen in
beelden. Ik bezit een unieke collectie kristalglazen ornamenten. Deze ornamenten zijn in verschillende kleurcombinaties verkrijgbaar en zijn lieflijk en sierlijk van vorm. De collectie bevat zowel kleine als middelgrote ornamenten. Ze zijn allemaal voorzien van een reservoir waar een herinnering in gedaan kan worden, zoals een persoonlijk briefje, tandje, haarlok, zand met een speciale betekenis of as van een dierbare overledene. Het reservoir wordt met een zelf hechtende sluitplaat afgesloten en omdat het kristalglas transparant is blijft de herinnering deels zichtbaar. In combinatie met de prachtige kleurschakeringen geeft dit een extra dimensie aan het ornament. Ornamenten van kristalglas zijn meer dan zomaar ornamenten: het zijn ware kunstwerkjes! Elk ornament is met de hand vervaardigd en is daardoor uniek.
Ook met stof is heel veel mogelijk. Oude kledingstukken waar een
herinnering aan kleeft zijn prima geschikt om te verwerken in een kussen
of deken, om mee te patchworken en om knuffels of poppenkleding van te
maken. 
En wat erg leuk is om de eerste kleertjes van je kind in te lijsten. Er zijn legio mogelijkheden en die wil ik op de tentoonstelling graag laten zien.” www.annekebeunder.nl
Marianne Hartemink
Ik ben beeldend kunstenaar en woon in Noordwijkerhout. Sinds 1998 ben ik lid van de Kunstgroep Wassenaar. Regelmatig exposeer ik mijn werk op tentoonstellingen door heel Nederland.
Behalve beelden en objecten in keramiek, maak ik ook bronzen beelden en glasobjecten. Sinds enige tijd combineer ik ook keramiek en glas.
Bij de vormgeving en bewerking van de beelden en objecten laat ik me onder meer beïnvloeden door oude en primitieve culturen. Voorbeelden hiervan zijn de decoraties, die geïnspireerd zijn door Afrikaanse en Indiaanse kunst
Voor de tentoonstelling “Kunst en Herinneringen” zal ik grote en kleine urnen laten zien, die geïnspireerd zijn door o.a. de Egyptische cultuur.” www.mariannehartemink.nl
Lisbeth Veillat
“Ik ben in Denemarken geboren maar woon en werk als kunstenaar in Nederland. In Amsterdam heb ik een opleiding gevolgd aan de Kunstacademie.
Ik heb een voorkeur voor sculpturen, waarbij ik graag experimenteer met materialen. Mijn voorkeur gaat uit naar ‘aardse’ materialen zoals metaal, keramiek en hout, en af en toe glas.
Mensen vragen vaak: wat stelt het voor?, als ze met mijn werk geconfronteerd worden. En dan zeg ik: niets, het is een compositie van materialen met gebruikmaking van verschillende technieken. Mijn werk is een weerslag van een leerproces door verschillende materialen en technieken uit te proberen.Wat is er mogelijk? In hoeverre kan ik het materiaal en de techniek ‘buigen’ zodat het voor mij goed voelt? Het kan zowel figuratief, abstract als functioneel zijn.
Ik ben absoluut niet minimalistisch ingesteld, maar ik hou ervan het materiaal zelf te laten spreken en niet de decoraties te laten overheersen”. www.lisbethjveillat.eu
Klaar Wolff
“Op de tentoonstelling Kunst en Herinneringen exposeer ik kistjes, die door mij en mijn zus Els gevuld zijn met allerlei tastbare herinneringen die we vonden in ons ouderlijk huis toen mijn vader was gestorven en onze moeder werd opgenomen in verpleeghuis “Den Weeligenbergh”. Zij is daar opgenomen omdat zij leed aan een dementieel syndroom. We begonnen met het vullen van één kistje maar kregen er zoveel plezier in dat het er uiteindelijk 28 werden. De kistjes hebben een thema zoals hobby, vakantie, religie, huishouden.
We hebben de kistjes geëxposeerd in de vitrines van het verpleeghuis en onze moeder leidde daar haar medebewoners en de verpleging rond langs de kistjes die allemaal een stukje van haar wereld bevatten.
Voor onszelf was het een mooie manier om zo, al ordenend, onze jeugd opnieuw in kaart te brengen en een periode af te sluiten. Voor onze moeder bleek het een mooie manier om dierbare herinneringen vast te houden en te delen met anderen.
We hopen dat belangstellenden geïnspireerd raken om eventueel zelf hiermee aan de slag te gaan.”