Als je Mira ziet moet je vanzelf glimlachen. Ze ziet er niet uit als iemand van 88 (en dat is ze echt!) en kleedt zich altijd even fantasie- en smaakvol. Zoals een knalgele jas, gele nagellak en bijbehorende accessoires, mooie schoenen en als grapje een plastic vlieg op haar rug. Hoe vaak ze niet op haar rug is gemept door iemand die de vlieg wilde doodslaan is niet meer te tellen. Je zou haar uitstraling als ‘flamboyant’ en ‘extravagant’ kunnen omschrijven.
In de oorlogsjaren naaide ze kleding voor anderen, daar verdiende ze dan iets mee. Na de oorlog gingen Mira en haar ouders als verlofgangers terug naar Nederland, waar ze uiteindelijk in Den Haag gingen wonen. Na haar huwelijk kwam ze in Noordwijkerhout terecht.
Er worden zelfs geregeld modeontwerpers benaderd om kleding voor de Barbie te ontwerpen. Dus voor Mira is dit geweldig! Maar ze koopt ook rustig de wat goedkopere exemplaren om ze zelf aan te kleden, hier kan ze haar creativiteit en fantasie in kwijt.
Op de planken in haar woonkamer staat een enorme diversiteit aan Barbies. Barbies die nog in dozen zitten, een serie poppen in klederdracht uit de hele wereld, een leuke Barbie uit de jaren ’70 met het ‘peace-teken’, je kunt het zo gek niet bedenken. Het belangrijkste criterium voor de verzameling is: ze moeten er mooi en modebewust uitzien. Helaas is ze nu niet meer in de gelegenheid om zoals vroeger naar De Bijenkorf of Blokker te gaan en daar de nieuwste Barbie in mooie kleding aan te schaffen. Maar gelukkig is er de kringloopwinkel, waar ze nog wel eens een Barbie vindt dieze dan weer leuk kan aankleden. Je zou kunnen zeggen dat Mira nooit is uitgespeeld.